آب مایه ی حیات است.دریا ها جلوه ی زیبایی از اب اند.آب نشان ایمان روشنی طراوت و زندگی است.
این روز ها همه دم میزنند از گرما،بی ابی،خشک سالی،و ... . این روز ها حواسمان نیست که قطبی سرد در حال اب شدن است کوه های یخی که هر دم سر های خود را در آب فرو میبرند و به دریایی از این بی کرانه ی بی آبی میرسند.این روز ها حواسمان نیست اشکال هندسی یخ به جاری اب تبدیل گشته....این روزها آری خودمان هم نمیدانیم حیواناتی به فضای یخ الود نیاز مندند،خرس هایی که مظلومیتشان هیچ صدایی ندارد.این روز ها دم میزنیم از علم و فناوری و تفکر...تفکر ما این است،علم ما میگوید انرژی تولید میکنم برای ارامش ،فناوری ما میگوید برای ساخت انرزی اشکالی ندارد زمین گرم شود فقط راحت باشیم کافیست.
یادم میآید جایی خواندم که یک نفر از دانشمند زیست شناسی میپرسید که چند سلول در مغز ما و جود دارد؟دانشمند پاسخ داد:تعداد سلول زیاد است اما اگر بدانید که چقدر در انجا بی کاری است غبطه خواهید خورد.
اری این روزها ما خودمان هم به فکر اسایش خود هستیم.میگوییم محیط زیست اما زیستش کجا بود؟
این روز ها آن دریای ابی به کویری پر از هندسه تبدیل شده هندسه ی خاکی پر از سوال... .
دوست داریم فضا نورد شویم و از دور کره ی ابی زیبای خود را تماشا کنیم....بی خبریم از اینکه کره ی ابی ما در حال مردن است.کره ی زیبای ابی ما دارد قهوه ای میشود و رنگ از رخسارش میپرد.
همیشه می گویند کویر پر از صبر است ما خودمان میبینیم که کویر چقدر صبور است در مقابل جوانه ی سبز کوچکی که در صحرای بی اب متولد می شود .
کودکان تشنه لب جنوب بیشتر از ما قدر اب را میدانند... .
آب الفبای زندگی است الفبایی که از بی خبری و نادانی ما تشکیل شده ابی که بودنش زندگی و نبودنش مرگ است.
«اب را گل نکنیم»
گل را آب کنیم
کردیم زمین را گرم
آب را گل کردیم
بی مخبر ماندیم ما
از طلوع خورشید
و از ان یخ هایی
که از مرثیه ی دست تر ثانیه ها
می شدند از هندسی خود دور
پیش به ان جاری اب
و در ان جاری اب
گرمیه خفته شکفت
گرمایی که موج دریا ها را
به لبان تشنه ی لوت
و به آرامی شب ، و به گرمایی تابانی
و به بی تابی چشمه و به دل سردی ابر
میزد گره کور که ان را نتوان دید هرگز
کودکی تشنه لبان به دنبال حیات
می شود در پس ان حادثه ی تلخ پنهان
«اب را گل نکنیم»
با تشکر از اینکه وقت گذاشتید و خوندید ولی خواهش میکنم کپی برداری نکنید و بدونید که اگر کپی برداری کردید خدا میبیند و من راضی نیستم حتی با ذکر منبع هم کپی برداری ممنوع.خیلی ممنونم
ضمنن شعر از خودم هست اونم لطفا کپی برداری نکنید
(ای پی شما هنگام کپی برداری ثبت خواهد شد)
با تشکر
امضا مریم خادم پیر
